غزال زیاری: بعید است تاکنون نام «لویی ویتون»، برند لوکس و فرانسوی دنیای مد و فشن به گوشتان نخورده باشد؛ با این حال شاید چشمتان به ساختمان زیبای لوئیویتون در دل پاریس نیفتاده باشد.
این بنای عجیب، جذاب و متفاوت نتیجه همکاری بین لوئی ویتون (تلفظ درست آن به زبان فرانسوی لویی ووتان است) برند گرانقیمت و لاکچری فرانسوی با «فرانک گری»، یکی از معروفترین معماران دنیاست که به طراحی و ساخت یکی از منحصربهفردترین و جالبتوجهترین بناهای شهر فرانسه و شاید حتی دنیا انجامیده است.
با دیدن بنیاد لوئی ویتون، حس کشتی بهگلنشستهای در جنگل در ذهن شکل میگیرد. این کشتی ۱۲ بادبان شیشهای دارد که انعکاس نور روی این بادبانها، آن را در دنیایی از پرتوهای نور محاصره میکند.
برای آنکه این حس بیشتر به شما القا شود، در اطراف ساختمان، برکه آب بزرگی طراحی شده و این بنا را احاطه کرده است.
طراح و سازنده این بنای جادویی، «فرانک گری» معمار سرشناس کانادایی-آمریکایی است که سابقه طراحی ساختمانهای معروفی مثل خانه رقصان، موزه گوگنهایم بیلبائو و تالار کنسرت والت دیزنی را بر عهده داشته و برنده یکی از معتبرترین جوایز دنیای معماری یعنی پریتزکر است.
ساخت این بنا در سال ۲۰۰۵ آغاز شد و بیش از ۱۴۰ میلیون دلار هزینه دربر داشت. بعد از حدود یک دهه، بنیاد لوئیویتون ساخته و در سال ۲۰۱۴ درهای آن به روی علاقهمندان باز شد.
طراحی این بنا به نحوی سنت ساختمانهای باغ شیشهای قرن ۱۹ را تداعی میکند.
بازدیدکنندگان با رفتن از یک گالری به گالری دیگر، از طریق پنجرههای بزرگ شیشهای، مناظری زیبا از باغ را میبینند و این زیباییها را با تجربه بازدید از موزه ادغام میکنند.
آنها درعینحال میتوانند از پلههای بیرونی که زیر بادبانهای شیشهای واقع شدهاند، بالا بروند و به باغها و نمایشگاههای پشتبام برسند.
این مکان بهعنوان فضای اجتماعی فعال طراحی شده است و دارای چندین رستوران و کتابفروشی است.
فضای بزرگ و چندمنظورهای که در مجاورت سالن ورودی است، کاربردهای مختلفی دارد و میتواند بهعنوان سالنی با گنجایش ۳۵۰ نفر، فضای نمایشگاهی یا محل برگزاری رویدادها مورداستفاده قرار گیرد.
این پروژه درواقع یک کاتالیزور بینالمللی برای نوآوری در طراحی و ساخت دیجیتال به شمار میرود و استانداردهای جدیدی را در استفاده از فناوریهای پیشرفته دیجیتال و ساخت، ایجاد و معرفی کرده است.
بیش از ۴۰۰ نفر در طراحی مدلها، مهندسی قوانین و مونتاژ در یک مدل دیجیتالی سهبعدی میزبان مشارکت کردند و بیش از ۳۶۰۰ پنل شیشهای و ۱۹۰۰۰ پنل بتنی که نما را تشکیل میدهند با استفاده از تکنیکهای ریاضی شبیهسازیشده و با استفاده از رباتهای صنعتی پیشرفته قالبگیری شدند و همگی بهصورت خودکار، توسط مدلی سهبعدی ساختهشدند. نرمافزار جدیدی نیز برای به اشتراکگذاری و کار با طراحی پیچیده توسعهیافته است.
یکی از فناوریهای مدرن و جالبتوجه این پروژه، ساختار سقف شیشهای موزه هنر پاریس است که امکان جمعآوری و استفاده مجدد از آب باران را فراهم میکند.
اطلاعات اجمالی:
موقعیت: پاریس فرانسه
معمار: گروه گهری
وسعت: ۱۱.۷۰۰ مترمربع
سال: ۲۰۱۴
منبع: archdaily
۵۴۳۲۱