به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از ستاد نانو، این ترکیب نو، بر پایه نانوذرات Fe₃O₄ پوششدادهشده با β-سیکلودکسترین و تزئینشده با مایعات یونی ایمیدازولی ساخته شده و علاوه بر کارایی چشمگیر، قابلیت بازیابی سریع با میدان مغناطیسی و استفادهٔ مجدد تا پنج بار را دارد. آزمایشهای انجامشده نشان میدهد نمونهای که دارای زنجیره آلکیلی بلندتر است، بیشترین عملکرد را در جداسازی فازهای آب و نفت ارائه میدهد. کاهش کششسطحی، پایداری حرارتی و کارایی ۹۲ درصدی در امولسیونها، این فناوری را به گزینهای قابلتوجه برای صنایع نفت و پتروشیمی تبدیل میکند.
پژوهشگران دانشگاه زنجان و پژوهشکدهٔ علوم پایه (IASBS) در یک همکاری تحقیقاتی، موفق به توسعهٔ نسل جدیدی از دیامولسیفایرهای نانومغناطیسی سازگار با محیطزیست شدهاند که میتواند مشکل دیرینهٔ شکستن امولسیونهای پایدار «آب در نفت» را با راندمان بالا و مصرف کمتر مواد شیمیایی برطرف کند. امولسیونهای W/O یکی از چالشهای شناختهشده در صنایع نفت، انتقال و فرآورش محسوب میشوند؛ ساختارهایی پایدار که جداسازی آنها معمولاً به مصرف فراوان مواد شیمیایی، انرژی و زمان نیاز دار..